Uluslararası sivil toplum kuruluşlarından birinin biriminde, İstanbul’u tanıtım amaçlı düzenlediğimiz bir etkinliği sunmak üzere öğrencilerimi bekliyorum heyecanla… Birkaç dakika sonra, okul servisi dayanıyor birimin kapısına. Otobüsten inen çocukları görünce çok şaşırıyorum. Yaklaşık otuz öğrenci arasında, sadece birkaçının kılık-kıyafeti düzgün. Diğerleri ise sanki çöpün kenarından alınıp, otobüse alelacele tıkılmış gibiler. Saçlar kirden yapış yapış, okul formaları … İSTANBUL SENİ TANIYACAK… SÖZ VERİYORUM (1) okumayı sürdür