Emek Partisi MYK Üyesi ve İstanbul İl Yöneticisi Metin İlgün hayatını kaybetti. Metin İlgün için yarın (10 Kasım Pazar) saat 11.00’de, İstanbul’da Emek Partisi Tuzla İlçe Binası önünde tören düzenlenecek. Törenin ardından memleketi Dersim’de toprağa verilecek.
Kartallı işçi ve emekçilerin de yakinen tanıdığı Emek Partisi (EMEP) MYK Üyesi ve İstanbul İl Yöneticisi Metin İlgün hayatını kaybetti.
Evrensel gazetesi haberine göre “Gazetemizin kuruluşunda da yer alan İlgün, Emek Partisi’nin her kademesinde görev almıştı”.
1961 doğumlu olan Metin İlgün, Gerçek dergisinde ve Evrensel’in ilk kurulduğu dönemde işçi sendika servisinde muhabirlik ve editörlük yapmış, Emek Partisi’nin de kuruluşundan bu yana İstanbul il ve merkez yöneticiliği görevlerini yürütmüştü.
Yargılandığı TDKP davasında aldığı ceza nedeniyle 1980 – 1991 yılları arasında cezaevinde yatan İlgün, çalışkanlığı ve işçi sınıfı mücadelesine bağlılığıyla örnek bir komünist olarak mücadelede yer aldı.
İlk gençlik yıllarında örgütlü mücadeleye katılan İlgün, yaşamı boyunca, başta işçi sınıfı olmak üzere sömürülen ve ezilen halk kitlelerinin sınıfsız ve sömürüsüz bir dünya kurma mücadelesinin neferi oldu.
Bir süre önce kanser teşhisi konan İlgün, bu sabah saat 03.00’te, tedavi gördüğü Fatih Sultan Mehmet Hastanesi’nde hayatını kaybetti.
Metin İlgün için yarın (10 Kasım Pazar) saat 11.00’de, İstanbul’da Emek Partisi Tuzla İlçe Binası önünde tören düzenlenecek.
İlgün’ün cenazesi, 11 Kasım saat 13.00’te Dersim’in Pertek ilçesinde Köy Garajı Alanı’nda yapılacak törenin ardından son yolculuğuna uğurlanacak.
Kartallı aydın Hasan Seçkin ölüm haberinin ardından Metin İlgün’ü şöyle tanımlar;
Dervişten: Ölüm adın kalleş olsun! Metin İlgün ‘yoldaşı’ kaybetmişiz! Tam olarak hatırlamıyorum nerede ve ne zaman tanıştığımızı! Esasen çok uzun bir süre ne adını, ne nereli olduğunu, ne de hangi ‘grupta’ olduğunu (sormadan) bilmeden ‘tanışmış’ ve tanışıklığımız ‘yoldaşlığımız’ bugünlere dek devam etmişti… ta ki bugün ki ‘ölüm’ haberini okuyuncaya kadar! Ne zaman bir mitinge gitsem, bir yürüyüşe, toplantıya… bir direnişe, bir kavgaya, bir greve… Bir mayıslarda, 1 Eylül barış gününde, emek dayanışmalarında… kobani’yle, rojava’yla, Filistin’le ile ilgili basın açıklamalarında… Gezi’de… Velhasıl, gittiğim her yerde, her durumda ‘Metin’i görmesem, ona rastlamasam, sanırım ki o ‘etkinlik’ eksik kalır, ‘tam’ olmazdı! O’nu her zaman ezilenlerin kadınların Alevilerin yanında görmek mümkündü ve güzel oluyordu… Onun ‘boyu bosu’, duruşu, giyinişi, dostça el sıkışı, candan sarılışı, gülüşü, kara kaşlarının altındaki kara gözleriyle içten, yürekten bakışıyla… işte tam bir emekçi, bir sınıf adamı, bir devrimci, tam bir ‘partili’, bir proleter diyeceğiniz bir duruşla sizi karşılardı… Dedim ya, o an onun kim olduğu, nereli olduğu, hangi gruptan olduğunun hiç bir önemi yoktu! O ‘oradaydı’, ve ‘sizden’ biriydi… yoldaştı! Öyle çok fazla tanışmaya, konuşmaya gerek de yoktu! Çünkü insanlığın kurtuluşu İçin ve ona doğru akmakta olan aynı nehrin yatağında gürül gürül çağlayarak akmakta olan sularında iki damlaydınız! Çünkü dostların sofrasını paylaşan iki can… ve de güneşi zaptetmeye giden kervandaki iki ‘militan’… Uzun lafın kısası Metin arkadaştan ‘yoldaştan’ o ışığı, o enerjiyi, o güveni hep alırdınız… Ziyadesiyle üzgünüm… Ve fakat, bir şairin sözü olsa gerek: ‘ölüm yok ki!’… Çünküleyin, yürekten inanıyorum ki, bundan sonra da gittiğim her ‘yerde’, Metin İlgün can gene hep yanımda, yanıbaşımızda olacak ve güzel gülüşüyle selam verecek… ve de her daim eşitlik özgürlük kardeşlik kavgamızın içinde olacak hep… Sevgiyle…
