Değerli dostlarım Öz saygısını yitiren insanlar hayatlarında düzen huzur ve mutluluğu nasıl oluşturabilir?
Kendinizi haksız yere suçlamak bir yerde kendini onaylamamak küçük görmek ve önemsememektir. Kendini onaylamayan. Kendine karşı hoşgörülü affedici toleranslı sevgi dolu ve anlayışlı olmayan biri sürekli kendini suçluyor olacaktır. Kendini suçlamak öfke, nefret hırs ve karamsarlık hislerini besleyerek çoğaltacaktır.
Suçluluk hissi tek başına bir hayatı karartmaya yetecek kadar kuvvetli bir yanılsama. Kendimize karşı barışçı olmamız lazım kendimize karşı barışçı olmak zorundayız.
Kendimizdeki hatayı görüp düzeltmek kendimizi suçlayarak köreltmek başka. İkisi de dışardan bakıldığında birbirine benziyor gibi görünse de iki ayrı konudur. Herkesi hataları vardır. Yanlış seçimler, yanlış tutumlar, yanlış sözler, yanlış tepkiler söz konusu olabilir. Bunları görüp sağ duyu ile değiştirmeyi seçmek de güzel ve doğru bir hamledir.
Fakat kendini suçlamak küçümsemek aşağılamak köreltici yıpratıcı olumsuz bir tepkidir. Başkalarına karşı kolayca affedici olduğun halde kendine karşı neden bu kadar acımasız ve katı olduğunu düşün. Kendini neden sevmiyorsun. Sende hata yapabilir bu hatayı sevgi ile düzeltebilirsin.
Başkalarını kolayca affederken kendine neden bu kadar katısın. Başkalarına bu kadar fedakarken kendine karşı neden bu kadar umursamazsın. Değerli dostlarım, başkalarına gösterdiğiniz sevgi hoşgörü ve toleransı kendinizde göstermeniz ümidi ile kalın sağlıcakla.