BİZ YAŞAMAYI UNUTTUK
Değerli dostlarım,
Evler büyüdü,
Ama aileler küçüldü.
Hanelere televizyon girdi,
Biz okumayı unuttuk.
Arabalarımız oldu en yenisinden,
Biz yürümeyi unuttuk.
Evlere klimalar girdi en yenisinden,
Serinlemek için ağaçların altında oturmayı unuttuk.
Büyük şehirlerde yaşamayı öğrendik,
Köyde yağmur kokusunu unuttuk.
Ceplerimize telefon girdi en akıllısından,
Biz muhabbet etmeyi unuttuk.
Bilgi arttı,
Ama biz vicdanımızı kullanmayı unuttuk.
Elimizin altına bilgisayar geldi,
Postacıları unuttuk.
Her cüzdana kredi kartı girdi,
Biz paranın değerini unuttuk.
Parfümlere verdik tüm değeri,
Kırlarda taze çiçeklerin kokusunu unuttuk.
İlaç kolay bulunur, tedavi kolay edilir oldu,
Hastalıklar çoğaldı, sağlıklı yaşamayı unuttuk.
Ve o kadar çok koşturduk ki,
Değerli dostlarım, biz yaşamayı unuttuk.
