Görmek ama nasıl?
Bazen hayatta önemli olan parçayı değil, bütünü görebilmektir. Bu durumlarda bakış açısını genişletmek için hayata birkaç adım geriden bakmak gerekir.
Bazen de önemli olan het parçayı en ince ayrıntısına kadar incelemektir. Dikkat etmemiz gereken tek husus, ağaçları incelerken ormanın güzelliğinden yoksun kalmamaktır. Ayrıntılara yeterli dikkati göstermek ama bütünü de ihmal etmemek. Ayrıntıya verilen değerin, bütüne etkisi olduğu katkı oranında olmalıdır.
Değerli dostlarım, hayatımızda bir çok alanda bu durumun yansımalarını görebiliyoruz aslında. Doğu ülkelerinde yaygın olduğu kadar Batı’da da yer etmiş olan Bütüncül tıp, yerini aşırı uzmanlaşmaya bıraktı. Bütüncül bakış, tıpta bir hastalığı veya bir organı değil, “insanı“ bütün olarak ele alıp, tedavi etmek şeklindeydi. Hastalıklar bedensel, zihinsel ve ruhsal diye kategorize edilmeden, bir bütün olarak ele alınıp tedavi edilirdi. Ancak şu an doktorlar bir organa odaklanıp, o organla alakalı sorunları düzeltmeye çalışırken vücudun başka sistemlerinide bozabiliyorlar.
Değerli dostlarım, hayatımızda ayrıntılara yeterli özeni göstermek, bütünü de ihmal etmemek gerekir.
