TYS: “Aydın Engin’i yitirmenin üzüntüsü içindeyiz”

Bir süredir hastanede tedavi gören 53 yıldır duayen gazeteci Aydın Engin, geçirdiği ameliyatın ardından gelişen komplikasyonlar nedeniyle 82 yaşında yaşamını yitirdi.
82 yaşında hayatını kaybeden duayen Gazeteci Aydın Engin, kendi isteği üzerine ve pandemi koşulları da gözetilerek tören yapılmadan, 25 Mart Cuma (bugün) saat 13.00’da İstanbul Çengelköy Mezarlığı’nda son yolculuğuna uğurlanacak. 
Türkiye Yazarlar Sendikası Aydın Engin’in ölümünün ardından bir açıklama yayımlayarak “Gazeteci, yazar Aydın Engin’i yitirmenin üzüntüsü içindeyiz” dedi.
Türkiye Yazarlar Sendikası yaptığı açıklamada;
“Gazeteci, yazar Aydın Engin’i yitirmenin üzüntüsü içindeyiz.
Aydın Engin, 12 Şubat 1941’de İzmir’in Ödemiş ilçesinde dünyaya geldi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesindeki öğrenimini yarıda bıraktıktan sonra tiyatro oyunları yazdı. 1969’da tiyatroculuğu bırakarak gazeteciliğe başladı.
12 Mart Askeri Muhtırası sırasında tutuklandı. Salıverildikten sonra Yeni Ortam gazetesinde yazı işleri müdürü oldu ve aynı gazetede köşe yazıları yazdı. 12 Mart sonrasında Türkiye Sosyalist İşçi Partisinin kurucuları arasına katıldı.  1974 yılında eşi Oya Baydar ve Yusuf Ziya Bahadınlı ile “İlke” dergisini kurdu. 1976’da Genel Yayın Müdürü olduğu “Politika” gazetesinde “Tırmık” adlı köşesindeki yazılarından dolayı hakkında birçok dava açıldı. 1980’de yurtdışına gitti, 12 yıl boyunca yurda dönemedi. 1991’de çıkan kısmi aftan yararlanarak Türkiye’ye döndü, kısa süre Sağmalcılar Cezaevinde hapis yattı. 1992-2002 arasında Cumhuriyet gazetesinde habercilik ve köşe yazarlığı yaptı. Birgün gazetesinin kuruluşunda yönetici olarak görev aldı. T24 internet gazetesinin kuruluşuna katıldı. 2014-2016 yılları arasında Cumhuriyet Gazetesinde yazdı. Son olarak da T24’te yazılar kaleme alıyordu. Yaşamı boyunca özgür, bağımsız, demokratik bir Türkiye mücadelesinin yürütücülerinden oldu.  İnsan hakları savunucusuydu.
Aykırı (1964) ve Devri Süleyman (1968) adlı oyunları sahnelenen Aydın Engin’in yapıtları şunlardır: Ben Frankfurt’ta Şoförken (1991), Solda Arayışlar (1996), Tango’dan Taliban’a (2001), Tırmık’a Tırmık (2002), Bir Koltukta Kaç Karpuz (2003), Kitabın Adı Budur (2006), Heykel Oburu (2009), Homeros’un Rüyası (2018).
Eşi Oya Baydar’a, oğlu Ekin’e, yakınlarına, gazeteci, yazar, sanatçı dostları ve arkadaşlarına başsağlığı diliyoruz. ”
Fotoğraf: Ekran görüntüsü MLSA TV’nin Bir Emekli Olamama Hali başlıklı videosundan alınmıştır